එදා උගුරම වෙලාගෙන රස
තියෙන්නැති ලේ කදුලු දහසක්...
නමුදු අප හැම දුටුවෙ හිනැහෙන
අපට සෙනෙහස ගෙනෙන මුහුණක්...
අපෙන් තොර වූ ලොවක් සිතුමට
බැරිද ඔබහට එකම වරුවක්...
අපේ හෙට ගැන තවම ලතවෙන
අනේ ඔබ නම් පුදුම මිනිසෙක්..
දෙවොල් කුමටද යාතිකාවට
දුටුව මහමග සිටින දෙවිවරු....
කෙසේ ඉවසමි අපේ ඇදුරිදු
යදින්නේ දරු සිනා නිරතුරු..
හදවතත් ඔලුවත් මනවට
හදපු හින්දා අපේ නිරතුරු...
එදා ලැබ දුන් අකුරු අදවත්
නොලිව්වොත් හෙම නොවෙද ගුණමකු....
ගුරු දෙවි නැති ලොවක් ගැන ඔබ සිතුවාද
දෑස් අන්ධ නම් ලෝකය පෙනෙනවද
තිරිසන් සතා හා අප වෙනසක් වේද
හොර තක්කඩින් විතරක් හිටියොත් ඇතිද...
මොල ගෙඩි හදන විට පඩිපත සොච්චමද
රට කන උන්ගේ මඩි තව අපි පුරවමුද
ගුරු පදවියට නිසි ගරු සරු නැති වෙත්ද
ඇදගෙන යන්නේ මතු පරපුර කොයිබටද
No comments:
Post a Comment